Feiten
Poldergazelle
Smalletjes is-ie en hij kijkt vorsend naar de camera. Peinzend bijna. Typerend peinzend. Eddy Schaafstra is hier een onbeschreven blad temidden van de routine van Stapper, Liberda, Van Wijk, Van Veen, Visser. Hij is een beetje teruggetrokken, introvert, maar geef hem een bal en hij bloeit op. Razendsnel is-ie, vol schijnbeweging, explosief op de
eerste meters. Hij is weg voordat je ‘m in de gaten hebt... een gazelle is ‘t. Een gazelle uit de Wieringermeer, ’n poldergazelle. Hij is gevonden en speelt in Alkmaar, de tweede Cruijff van Nederland. Ze lijken inderdaad een beetje op
elkaar. Cruijff is qua bouw nog steeds wat ieler maar ook onnavolgbaar; misschien heeft ‘Jopie’ wat meer gochme dan Eddy. Beiden zijn niettemin een feest om naar te kijken. AZ’67 heeft weer een voetballer die het verschil kan maken. Af en toe doet hij dat. Soms ook niet. Want voetbal is een hard en ruw bedrijf, er wordt veel over geld gepraat... in de kleedkamer en in de bestuurskamer. En er zijn maaiende verdedigers. Hij kan ze vaak ontwijken maar hardheid ligt hem
niet. Dat compromisloze is niet de wereld van Eddy Schaafstra. Er zijn méér dingen dan alleen voetbal. En het gaat moeizaam met AZ’67, ondanks de komst van de vlijtige Pool Sygmund Schmidt. Het betekent geen keerpunt. Naast trainer Robert Heinz is de technische commissie actief, bestaande uit Jan van der Ben en Klaas Molenaar. Er is geen
onverdeeld vertrouwen in de kwaliteiten van Robert Heinz en er is discussie tussen het algemeen bestuur en de technische commissie. Dat is allemaal niet bevorderlijk voor de goede gang van zaken. Heinz blijft rustig zijn best doen. Hij is geen man van misbaar. Het is een lankmoedig mens. Hij sneuvelt zonder ophef. Piet Ouderland neemt het roer over, korte tijd later gevolgd door Cor van der Hart. Dat mag ook wel, want het is pas op 13 december dat AZ’67 voor de eerste keer wint; bij Haarlem wordt het 2-3. Het is dan de vijftiende competitiewedstrijd. Een beetje aan de late kant zogezegd.
Er wordt in totaal 22 keer verloren. Er zijn heel veel mensen die denken te weten hoe het verder moet, maar voortdurende
interne discussie biedt geen soelaas. Molenaar en Van der Ben houden het voor gezien. Gerrit Kaper moet de kruiwagen
met kikkers in beweging houden. De toeschouwersaantallen lopen dramatisch terug en er is geen helpende hand. Het
is letterlijk en figuurlijk armoe troef in de Hout. Het wordt eerste divisie, samen met Haarlem... Ondanks de aanwezigheid
van een poldergazelle.