Feiten

Czardas...

Czardas!! Alkmaar ’54 begint aan een Hongaarse dans. Janos Hanek is vanaf DOS neergestreken in de Alkmaarse Hout en herenigd met Tibor Lörincz. De kleine linksbuiten staat niet op de foto maar zijn grote vriend Janos wel; samengespeeld in het Hongaarse jeugdelftal. Janos is een geblokte middenvelder met vooral een kiezelhard schot. Samen redden ze het wel, daar op de linkerflank van Alkmaar’54. Janos speelt in Spartak Budapest als hij in 1956 na de Hongaarse opstand vlucht en bij Eintracht Frankfurt belandt. Hij blijft een aantal jaren in Duitsland en komt in 1960 bij DOS terecht. Er zijn dan al heel wat Hongaren in Nederland beland. Nu dus Alkmaar ’54, in de tweede divisie. Hanek treft in de spelersgroep in elk geval één niet-Hongaar: Johnny Schaap... hij is naast voetballer fotomodel. Dat voedt een beetje de discussie op de tribune. Arie Rentenaar is de nieuwe trainer geworden. Een gedegen oefenmeester die moet proberen de turbulenties in Alkmaar tot bedaren te brengen. Bovendien moet hij op het veld ook nog wel wat aanpassingen plegen. Nico Wagemaker, de kleine stilist op het middenveld, is verdwenen naar Blauw Wit... een eervolle transfer, dat wel, maar
hier vooral een gemis. Dat geldt misschien iets minder voor de ‘oude’ Hein Pitters, maar zo’n bijter in het hart van het elftal kan ook geen kwaad. Tot geluk van Rentenaar komt nu Siem Tijm tot volle bloei. Hij is technisch sterk maar heeft ook tactisch een groot raffinement in huis. Siem Tijm kan als geen ander een wedstrijd ‘lezen’. Hij is wel wat nukkig, maar geef hem een bal, een stuk gras en hij is gelukkig. Bovendien heeft hij nog de klassieke schijnbeweging als wapen. De competitie in de tweede divisie is niet spectaculair. Alkmaar’54 draait aardig mee in de bovenste regionen maar eindigt uiteindelijk als vierde. Maarrrr... de mannen van Arie Rentenaar kúnnen wel heel goed voetballen. En strijden. Dat bewijzen ze in het bekertoernooi. Eerst wordt Xerxes met 5-0 verslagen. Half december is met 3-1 DWS aan de beurt. Het bekeravontuur krijgt pas op 30 april ’63 een vervolg. Met 2-0 aan de broek wordt De Volewijckers naar Amsterdam-Noord teruggestuurd. Maar dan komt (wéér) Feyenoord naar Alkmaar. Het wordt een koude kermis voor de Rotterdammers. Alkmaar’54 wint met 2-0 en bereikt zo de status van absolute reuzendoder. Twee weken later gaat ook het gereputeerde
GVAV er met 2-0 aan. Alkmaar’54 strandt tenslotte in de halve finale tegen Willem II, zij het in de verlenging. Willem II
zal in de finale tegen ADO de beker veroveren. Dat zijn nog eens stunts. Zo’n czardas kan heel wat teweeg brengen.