Feiten
Ludwig III
Stilte na de storm. Na de spanning en sensatie van het kampioenschap tweede divisie en de ternauwernoodse promotie naar de eerste, wacht een zware periode. De eerste divisie... dát is andere koek met clubs als Willem II, Volendam, Blauw Wit, NEC, Volewijckers en óók... de Langeleegte van Veendam. Maar trainer Ludwig Veg heeft ook een beetje geluk.
Ludwig III ziet Nico Wagemaker terugkeren van Blauw Wit en hem is een Algerijn in de schoot geworpen: Paul Amara. Er zijn natuurlijk in de loop der jaren al wat buitenlanders in de aanbieding geweest, van wie sommigen met opmerkelijke palmares, maar Amara die is bekend. Niet bij iedereen natuurlijk maar hij heeft ‘overal’ gespeeld. Bij Veendam bijvoorbeeld waar hij menig doelpuntje binnenschoot. Amara speelde bij Nice, bij Cannes, bij Union Luxemburg, bij DWS en tenslotte bij Be Quick alvorens naar Alkmaar te reizen. En hij is misschien wel een dagje ouder geworden, maar scoren kan hij nog steeds. Tegen koploper Blauw Wit legt hij er drie in waardoor Alkmaar ’54 met 2-4 wint. Maar Amara is niet gezeglijk. Met de auto heeft hij verschillende ongelukken en kijkt met een leen-auto niet op een bekeurinkje meer of minder. Alkmaar’54 is Amara zat als hij weigert in het tweede elftal uit te komen. De Algerijn wordt voor de rest van het seizoen geschorst en verdwijnt naar Boulogne sur Mer. Nico Wagemaker is een ander verhaal. Hij is eigenlijk teleurgesteld teruggekeerd van Blauw Wit. Hij heeft er niet veel wedstrijden gespeeld en raakte bovendien aan de knie geblesseerd. In elk geval was hij niet langer de voetballer die hij was toen hij bij Alkmaar’54 vertrok. De ploeg werkt het seizoen met wisselend succes af. Piet Buis maakt de meeste goals; Nico Kesselaar speelt de meeste wedstrijden en Alkmaar’54 eindigt geruisloos op de elfde plaats van de ranglijst. Ook het boek “Ludwig Veg” gaat dicht.