Feiten
Clubtrouw...
Ai,... een heel andere ploeg. Ook wel stoere knapen hoor, deze mannen, maar waar is Henk van der Sluis gebleven, waar Rudi Michel, Dirk Kuijper? Die mannen van het eerste uur zijn in de mallemolen van het transfersysteem terechtgekomen.
Dat is wel even wennen... transfers. Clubliefde, trouw, teamgeest zijn sinds 1954 verouderende begrippen en vallen nogal eens ten offer aan het grote geld. Er zijn uitzonderingen maar over het algemeen kiezen voetballers voor de meestbiedende. Al is het pril, het is wél profvoetbal. Zo ook bijvoorbeeld Henk van der Sluis. Hij zet zijn carrière als goalgetter voort bij De Zwarte Schapen in Amsterdam. Daar willen ze hem graag hebben en ze hebben er een paar centen meer ter beschikking dan in Alkmaar. Daar gaat Henk. Anderen raken toch een beetje in de herfst van hun voetbalcarrière, worden trainer of spelen nog een jaartje in lagere regionen... Er zijn per slot van rekening ook kleine
transfers. Maar er komen ook in Alkmaar nieuwe, weer jongere mannen bij, zoals Piet Kaas. Hij is een waardig opvolger van Henk van der Sluis en wordt in deze eerste divisie de topscorer van de club. Ook de startperikelen van het jonge profclubje zijn zo’n beetje achter de rug. Op 8 oktober 1956 worden het veld aan de Sportlaan en de nieuwe zittribune
in gebruik genomen. Stadion De Hout -nou ja stadion... - is geboren. Er wordt ter ere van deze opening gespeeld tegen het Militair Elftal. De soldaten verliezen met 9-2. Dat is leuk voor Alkmaar ’54, maar het leukste is dat het een begin is van een jarenlange traditie. Op de dag van Alkmaars Ontzet is er steevast een wedstrijd tussen de ‘profclub’ en het Militair
Elftal. De band met het leger blijft goed. Op 5 juni 1957 wordt de bekroning van het Generaal Dürst Britt-toernooi
in Alkmaar afgewerkt met weer een wedstrijd tegen het Nederlands Militair Elftal. De ontmoeting eindigt in 2-1 voor Alkmaar ’54. Het team is versterkt met een aantal gastspelers zoals Cor Blaauw van Heerenveen, Herman Niessen van Zeeburgia en ook nog van DWS/Amsterdam, Piet Kruiver van KFC, later aangeduid als de Blonde Kolensjouwer en de Alkmaarder Willy Schmidt die van Alcmaria via Eindhoven naar Ajax is gegaan. Vooral Blaauw wordt begeerd door Alkmaar’54 maar tot een transfer komt het (nog) niet. Eerder al is de eerste wedstrijd tegen een buitenlandse ploeg gespeeld... De Hout is zo ook internationaal ingewijd. Op 27 april is Blackburn Rovers gast in Alkmaar. De wedstrijd eindigt in een 1-0 overwinning voor de thuisclub. Ook in de allereerste competitie van de eerste divisies gaat het Alkmaar’54 naar den vleze. De ploeg eindigt als tweede, achter ADO. Dat is niet voldoende om te promoveren naar de eredivisie; er gaat maar één club omhoog. ADO ligt in de eindstand wel een straatlengte voor: 9 punten is het verschil. Er worden maar twee punten voor een overwinning gegeven en een gelijk spel wordt beloond met één punt. Uit de eredivisie verdwijnt... Eindhoven. Met Piet Kaas als topscorer is men in Alkmaar niet ontevreden. Maar het is wél een heel andere ploeg dan waarmee ooit werd begonnen. De pioniers verdwijnen langzamerhand van het toneel.